چاپی

جغد همش یه جوری نگاه میکنه انگار قانع نشده و احتیاج به توضیح بیشتری داره. پیشنهاد ما اینه که کیف دوشی  آل استار جغد رو بخرید و ببرید خونه و سعی کنید که براشون توضیح بدید که چقدر رو کیف  خوشگل شدند.

اصلاً پرچم بریتانیا رو بی‌خیال. شما این آبی و این قرمز رو بذار کنار هم. چند تا براش سفید هم بزن تنگش. بعد همین طرحی که در اومده رو بزن هر جا که دوست داری. حالا ما پرچم خودمون قشنگه ولی خداییش انگلیسیا حق داشته‌ان این رو بزنن رو پرچمشون. بعدش هم یه کیفی رو فرض کن که طرحش انقدر خوب بوده یه کشوری اومده طرحه رو برای پرچمش انتخاب کرده. هر کی باشه دلش می‌خواد داشته باشه این کیفه رو. دیگه کوله خوب باشه که اصلاً قیامته.

از این* به بعد اگه کسی ازت پرسید «چه خبر؟»، می‌تونی چند ثانیه تو چشماش نگاه کنی و وقتی پرسید «وا! چرا این طوری نگاه می‌کنی؟» آروم به کیفت اشاره کنی. این طوری قبل از هر چیز از مدل کیف جدیدت باخبر می‌شه و چندثانیه به تبریک و از کجا خریدی و خیلی باحاله می‌گذره. بعدش هم مثل یه انسان فرهیخته می‌شینه کنارت و سرانه‌ی مطالعه‌ش رو بالا می‌بره. فقط یه دستمال دم دستت باشه چون بعضی خبرای روزنامه ممکنه احساساتی‌ش کنه و اشکش سرازیر شه روی کیفت.

حالا کار به این نداریم که یه حالت عارفانه‌ای هم به خودت می‌ده؛ شنیده‌ای که می‌گن «آن را که خبر شد خبری باز نیامد.»؟

*این: کیف دوشی روزنامه ای خوب

فرهنگ ایرانی به خاطر کهن بودن و قدمت داشتنش لباسهای سنتی و قدیمی هم زیاد داره که تلفیق اونها با مدل پوشش و مد جدید لباسهایی درست کرده که هم‌خوانی خوبی با جامعه ما داره. بعضی‌ها ممکنه فکر کنند این مدل لباسها حتما باید با کیف خاصی پوشیده بشند ولی اگر یه کیف باشه که طرح و رنگش مثل بقیه لباسا از طرح و رنگ پارچه‌های قدیمی استفاده بشه خیلی راحت با بقیه لباسها با بافت سنتی هماهنگ میشه. مثل این کیف خوب که طرح اسلیمی داره و همرنگ پارچه‌های سنتیه.

آدم به نقاشیای آب‌رنگی که نگاه می‌کنه دلش می‌خواد رنگاشون رو برداره ببره توی همه جای زندگی‌ش پخش کنه. یا برعکس؛ دلش می‌خواد بره توی نقاشی و دنیا رو همون شکلی ببینه. رنگای این مدل کیف خوب آدم رو یاد اون نقاشیا می‌ندازه. رنگا خیلی آروم بدون این که زحمتی برای هم درست کنن غرق می‌شن توی هم. انگار به یه نقاش به جای بوم یه کیف داده‌ن؛ رد قلم‌مو رو می‌تونی تو حاشیه‌ی براش‌های قرمزش ببینی و کلی با کیفت کیف کنی.