ساق کوتاه

بعضی روزها وقتی می‌خوام برم بیرون و نیم ساعت قبلش تو ذهنم مرور میکنم که خب چی بپوشم با چی که خوب باشه؛ یا همه‌ی سرتا پای من مشکی میشه، یا یه عالمه رنگ که هیچ تناسب باهم ندارند میاد جلوی چشمم که تن منه. به نظر من مشکی یک جور رنگ مادر برای لباسه. بودنش باعث میشه بقیه رنگ ها خوب دیده بشه البته که زیاد بودنش هم باعث میشه هیچی دیده نشه. یه حد وسط باید تو ظاهر آدم به چشم بیاد.یه کتونی مشکی مشکی شاید خیلی حد وسط نباشه اما این که با چندتا خط رنگی همراهت باشه میتونه به ظاهر ما تناسب بده. آل استار ساق کوتاه بِربِری “خوب” یه انتخاب عالی واسه این موقع هاست.

حتما خیلی وقت ها شده که روی کاغذ بی‌هدف شکل بکشی. دایره،خط،مربع،لوزی،شکل‌های هندسی. وقتی فکرت مشغوله یا وقتی داری با تلفن حرف میزنی و ناخودآگاه روی هر چی که نزدیک دستته نقاشی میکنی. بعضی وقت ها چیز جالبی از کار درمیاد. وقتی تکرار منظم چند تا شکل باشه، یا یه صفحه‌ی پر شده از بی‌نظمی بدون فضای خالی. این طرح خیلی شبیه اون لحظه‌هاست. لحظه‌هایی که ذهنت معطوف به چیزیه و ناخود‌آگاه کار خودش رو میکنه. یه صفحه پر از بی‌نظمیه که نظم خودش رو داره. ساده‌ِ‌ی بی رنگ و طرح پرازطرح. سفیدی و سیاهی مطلق. از نظر من اون لحظه‌هارو خیلی خوب طرح کرده. البته ذهن آدما برداشت‌های مختلفی از یه شی واحد دارند تا ذهن شما چی ببینه. آل استار طرح دار ساق کوتاه رومی “خوب” یاد آور همیچنی لحظه ایه.